بعضی وقتا فک میکنی احساست بهت راست میگه هر کسی هر چیزی میگه جلوش سینه سپر میکنی و از احساست دفاع میکنی ..با خودت فکر میکنی بقیه درکت نمیکنن..از احساست خبر ندارن..این کار ادامه پیدا میکنه تا یه موقعی که اونی که همه ی احساستو درگیر خودش کرده بود و به خاطرش جلوی خیلی ها واستادی و خیلی ها رو ناراحت کردی به احساست پشت پا میزنه  و همه چیو نادیده میگیره..اونموقع است که میفهمی فقط با احساست بازی شده و هیچ حسی در میون نبوده و همه ی حرفا دروغ بوده..و اون زمانه که قلب آدم جوری میشکنه که هیچکس نمیتونه ترمیمش کنه..

         پس یادت باشه قبل از اینکه از حس کسی مطمئن نشدی بهش وابسته نشی چون وقتی بفهمی همه ی اون احساسات فقط حرف بوده و توی عمل پیدا نمیشه بد جوری میشکنی..

                                                      (جنازه کسانی که میگفتن برات میمیرم پیدا شد....در آغوش دیگری جان داده بودند)

بدترین شرایطی که هر کسی میتونه دچارش بشه اینه که عقلت یه چیز بگه و قلبت یه چیز دیگه. وقتی بین این دو عنصر حیات بخش گیر میکنی و نمیتونی بفهمی حرف کدومش به صلاحته تبدیل به قاتلانی میشن که جونت را آرام آرام میگیرند. و در این شرایط تنها چیزی که بهت آرامش میده اینه که:

                               صبر کنی و همه چیو فقط و فقط به خداوند بسپاری

بعضی خاطرات هر چند کوچک که لحظات خوبی را برایت رقم زده اند

در هر زمان می توانند  تبسمی روی لبت بنشانند.